Szkoła Podstawowa w Starej Kornicy

Rys historyczny powstania i rozwoju szkolnictwa w Starej Kornicy.

 

         Stara Kornica to duża wieś gminna leżąca we wschodniej części województwa mazowieckiego o bogatej niemalże 600 – letniej tradycji historycznej, kulturalnej i religijnej.

Początki zorganizowanego szkolnictwa w naszej miejscowości ściśle wiążą się z sytuacją polityczną Polski. Ukazem najwyższym cara Aleksandra II z dnia 11 września 1864 roku, o szkołach początkowych i organizacji dyrekcji naukowych           w Królestwie Polskim (a w owym czasie Kornica leżała w jego granicach) powstaje pierwsza powszechna szkoła początkowa w liczbie 60 uczniów prowadzona przez jednego nauczyciela (oczywiście rosyjskiego pochodzenia) w której zajęcia odbywały się w godz. 8.00 – 1500. Budynek tejże szkoły istnieje do dzisiejszego dnia. W czasie zaborów istniało również tajne nauczanie prowadzone przez miejscowego organistę.

         W 1917 roku powstaje „Czteroklasowa Publiczna Szkoła Powszechna”. Zajęcia odbywały się w istniejącym budynku szkoły oraz w domach prywatnych. Powstała również biblioteka. Już 1930 roku szkoła liczyła 6 oddziałów i 4 nauczycieli. Staraniem ówczesnego dyrektora p. A. Dąbrowskiego przy wsparciu władz gminnych i rodziców 1936 roku rozpoczęto budowę nowego budynku, który pomieściłby wszystkich uczniów i stworzył warunki do dobrej pracy. Budowę zakończono 1938 r. wraz z tym wydarzeniem szkoła w Kornicy awansowała do rangi szkoły 7 klasowej. W okresie II wojny światowej obok oficjalnego nauczania zgodnego z programem oświatowym Niemiec równolegle prowadzono tajne nauczanie oparte na przedwojennym programie nauczania.

Powojenne losy Szkoły Podstawowej zaczęły się w budynku szkolnym, który ocalał wojenną zawieruchę.

W latach 1945 – 1948 kierownikiem szkoły była p. Józefa Wojciechowska.

A od  1949  roku  do 1954 roku p. Jan Cichecki.

W pierwszych latach powojennych ustrój szkolnictwa i programy nauczania ulegały nieznacznym tylko modyfikacjom. W tym okresie powstała  23 Drużyna Harcerska im. Tadeusza Kościuszki.

Od 1964 roku funkcję kierownika Szkoły Powszechnej pełnił p. Józef Kalużny, który kierował również  Szkołą Przysposobienia Rolniczego.  W 1966 r. podwyższono stopień organizacji – utworzono 8-letnią szkołę podstawową,

Od 1 września 1969  roku nastąpiło przemianowanie Szkoły  Przysposobienia Rolniczego  w Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Kornicy, która funkcjonowała do czasu powstania szkoły rolniczej w Łosicach.

W myśl zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 13 października 1973 roku szkoła zmieniła nazwę i stała się Zbiorczą Szkołą Gminną, W kilku okolicznych placówkach został obniżony stopień organizacyjny, a  uczniowie z nich przeszli do naszej szkoły ( Wołka Nosowska, Czeberaki). Płynęły lata wypełnione większymi i mniejszymi wydarzeniami, jak to w szkole. Czas niósł ze sobą zmiany, którym nasza szkoła zawsze wychodziła naprzeciw.

Staraniem ówczesnego dyrektora  rozbudowano budynek o nowe skrzydło.  Powstały klasopracownie przedmiotowe (polonistyczna, biologiczna, matematyczna, fizyczno – chemiczna, języka rosyjskiego, plastyczna, zajęć praktyczno – technicznych, historyczna i nauczania początkowego). A z prywatnego domu państwa Głębickich zostało przeniesione do szkoły przedszkole. Szkoła wówczas wzbogaciła się  o sprzęt  audiowizualny  ( telewizor, radio, adapter, rzutnik, grafoskop, magnetofon). Działały organizacje uczniowskie ZHP, PCK, LOK, Spółdzielnia Uczniowska. Zorganizowano Drużynę Zuchową. W 1977 roku powstał Hufiec ZHP działający bardzo prężnie. W wyniku przemian ustrojowych w 1990 roku hufiec został rozwiązany.  Cztery lata później reaktywowano Drużynę Harcerską działającą do 2011 roku.

Czynem społecznym placówka została ogrodzona. Powstały  ogródki klasowe, w których uczniowie poszczególnych klas prowadzili poletka doświadczalne. Zorganizowano dożywianie, początkowo była to gorąca herbata i mleko, później obiady.

W roku 1976  odszedł na emeryturę p. Józef Kałużny, a jego stanowisko  objął p. Jan Kacik, który pełnił funkcję dyrektora przez rok.

Kolejni dyrektorzy Zbiorczej Szkoły Gminnej w latach 1977 – 1984 p. Piotr Tarasiuk, 1984 – 1985 i 1989 – 1991 – p. Józef Szpura oraz 1985 – 1989 – p. Andrzej Łukaszuk.

Poprzez swoją aktywną pracę dydaktyczną i ekonomiczną dokonali szereg zmian. Rozpoczęto budowę kompleksu przedszkolnego,  kuchni z zapleczem, salkę gimnastyczną. Działały atkywnie organizacje uczniowskie ZHP, Zuchy, PCK, LOK, Samorząd Uczniowski, TPPR, TPD, chór szkolny. Powstała świetlica szkolna, założono ogrzewanie centralne.  Dobrze układała się współpraca z Komitetem Rodzicielskim oraz  Kornickimi Zakładami Kredowymi.

 Od 1 stycznia 1985 roku zbiorcze szkoły gminne przestały funkcjonować. Placówka wraca do nazwy Szkoły Podstawowej, zmniejsza się obwód o uczniów z Czeberak. W 1990 r. do szkół wróciła religia.

Po odejściu na emeryturę p. Józefa Szpury, w 1991 roku dyrektorem zostaje p. Jerzy Pawluk. On również dokłada cegiełkę do podniesienia  poziomu warunków uczenia, które przekładały się na poziom nauczania. Klasopracownie przedmiotowe, w których odbywały się zajęcia były sukcesywnie wyposażane w pomoce naukowe, środki audiowizualne. Oddano do użytku tzw. łącznik, boiska szkolne zostały ogrodzone siatką, zmieniono stolarkę okienną w najstarszej części budynku.

         Z dniem 1 stycznia 1996 roku szkoły zostały przejęte przez gminy. Placówka otrzymuje nazwę Zespołu Publicznych Placówek Oświatowych w skład którego weszła Szkoła Podstawowa i Przedszkole.

         W 1997 roku funkcję dyrektora obejmuje p. Marek Tarasiuk. Okres kolejnych lat wprowadza zmiany w systemie oświaty na polu organizacyjnym i dydaktycznym. W Kornicy powstaje 6 – klasowa szkoła podstawowa z podziałem na dwa etapy nauczania I – nauczanie zintegrowane i drugi klasa IV – VI oraz 3 – letnie gimnazjum, do którego uczęszcza młodzież z całej gminy. Stała się  największą placówką oświatową  w gminie ze względu na liczbę dzieci, nauczycieli i stan bazy lokalowej.

Dzięki bardzo dobrej współpracy dyrektora, nauczycieli i rodziców z wójtem  i samorządem gminy, dokonano bardzo pozytywnych zmian, które istotnie poprawiły warunki nauki i pracy, a także uatrakcyjniły ofertę edukacyjną szkoły. Zostało dobudowane nowe skrzydło z salą gimnastyczną, powstał kompleks boisk, szkoła zyskała nową elewację, ogrodzenie, wzbogaciła się o nowoczesny plac zabaw. Wybudowano parking i drogi dojazdowe. Zamontowano nową, ekologiczną kotłownię olejową. W salach lekcyjnych w najstarszej części budynku ułożono parkiet. Wymieniono także okna.

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom uczniów, zorganizowano 3 pracownie komputerowe, centrum multimedialne przy bibliotece szkolnej i świetlicy gimnazjum. Zakupiono 4 tablice interaktywne. Od roku szkolnego 1999/2000 stale zatrudniony jest pedagog, od kilku lat psycholog i logopeda,  którzy wspierają  w procesie dydaktyczno – wychowawczym nauczycieli i rodziców. Uczniowie mogli rozwijać swoje zainteresowania w licznych kółkach i organizacjach uczniowskich (SU, ZHP, PCK, LOP, TPD, chór, SKS, sklepik szkolny). Systematycznie doposażono szkołę w sprzęt sportowy i niezbędne pomoce naukowe.

Staraniem ówczesnego dyrektora w 2006 roku zespołowi nadano imię Odzyskania Niepodległości.

W tym okresie  zainicjowano cykliczne spotkania dla środowiska lokalnego „Wieczór pieśni patriotycznej” i „Wieczór kolęd”.

         Po odejściu na emeryturę p. Marka Tarasiuka w 2012 roku funkcję dyrektora pełniły p. Małgorzata Żuk i p. Marta Łopaciuk. W tym okresie zorganizowano dowożenie dzieci pod opieką kadry pedagogicznej oraz dożywianie w formie cateringu w Szkole Filialnej w Koszelówce i w Szkole Podstawowej w Starych Szpakach.

         W wyniku konkursu ogłoszonego przez Wójta Gminy na dyrektora Zespołu funkcję tę   od 2013 roku pełni p. Iwona Zaniuk.

         W czasie swojej działalności szkoła wypracowała własne tradycje, ceremoniał szkolny, posiada stronę internetową. Z hali gimnastycznej i boisk może korzystać młodzież pozaszkolna.

Szkoła i szkolnictwo w Kornicy na przestrzeni lat przeszło wiele zmian i przeobrażeń. Zawdzięcza je dobrym gospodarzom gminnym, mądrym dyrektorom, wspaniałym i wykształconym nauczycielom  oraz rozumnym rodzicom.

 

Na podstawie:

• „Monografia szkoły w Kornicy” autorstwa M. Dacewicz
• „Ocalić od zapomnienia oświatę i jej twórców – Kornica”  autorstwa Cz. Kałużnej i M. Łopaciuk

                                                                                                                                                                                                          Opracowała:

                                                                                                                                                                                                        Marta Łopaciuk